Aan tafel!
Die kreet galmde in de jaren 60-70, toen ik nog deel uitmaakte van een gezin dat bestond uit een vader, moeder en 8 kinderen, dagelijks twee maal door ons huis. In andere huizen toen zal het niet anders geweest zijn. De maaltijden waren gezamenlijk. In onze kleine woonkamer waren de stoelen rondom de tafel bezet, en de eettafel gevuld. En als er familie of vrienden op visite waren was er altijd ruimte genoeg om mee te eten.
Vooral de avondmaaltijd was een moment om de dagelijkse belevenissen te delen, met elkaar te praten en van het eten te genieten. Ik denk dat dit een bekend beeld is voor iedereen die in deze tijd opgegroeid is.
Sinds de opkomst van de televisie heeft de eettafel concurrentie gekregen van de zitkamer. Ook de samenleving veranderde waardoor de druk op het samen eten verder toenam. In Nederland zitten tegenwoordig 1,5 miljoen mensen dagelijks alleen aan tafel. Uit onderzoek blijkt dat juist 9 op de 10 Nederlanders graag samen met anderen eet.
In veel culturen waaronder veel Mediterrane en Aziatische, is men niet anders gewend om samen te eten. En niet alleen bij familie aangelegenheden maar zoveel mogelijk. En waarom? Omdat samen eten een geluksgevoel geeft!
Een onderzoek dat in 2017 aan de University of Oxford werd uitgevoerd in opdracht van een supermarktketen, laat zien dat “sociaal eten een belangrijke rol speelt in de bevordering van sociale binding”. En mensen die sociaal eten voelen zich beter over zichzelf. Dr. Robin Dunbar van de afdeling Experimentele Psychologie van de Universiteit van Oxford zegt hierover: “We weten uit eerdere studies dat sociale netwerken belangrijk zijn in de strijd tegen psychische en lichamelijke ziekten. In deze steeds zwaardere tijden, waarin sociale cohesie steeds belangrijker wordt, is het maken van tijd voor en deelname aan gemeenschappelijke maaltijden misschien wel het belangrijkste wat we kunnen doen – zowel voor onze eigen gezondheid en welzijn als voor die van de bredere gemeenschap.” Aan tafel het glas met elkaar heffen en daarbij ‘gezondheid’ roepen krijgt hierdoor een logische betekenis.
Uit het onderzoek kwamen nog meer belangrijke feiten, maar dat wordt te veel om nu te noemen. De uitkomst is duidelijk: samen eten is een belangrijke pijler van ons sociale leven.
Het resultaat van het onderzoek is natuurlijk een theoretische constatering. Maar hoe kunnen we hier in de praktijk van ons dagelijks leven vorm aan geven? De praktijk van ons drukke leven dat gewild of ongewild voor ons ingevuld wordt. En ook de vele soorten van media die onze woon- en eetkamer binnenkomen. Laat die informatiestroom op bepaalde momenten van de dag voor wat het is, en neem in plaats daarvan de tijd om samen te eten. Een moment aan tafel om alles wat er die dag gebeurd is een plaats te geven onder het genot van een zelf voorbereide maaltijd. Neem ook met mensen uit je sociale netwerk de tijd om elkaar te spreken. Samen eten is bij uitstek een geschikte gelegenheid daarvoor. Op de tafel van Marten is genoeg inspiratie aanwezig om je gasten iets lekkers voor te schotelen. Samen eten geeft je een geluksgevoel!
Bron onderzoek: Oxford Economics (Professor Robin Dunbar van de afdeling Experimentele Psychologie van de Universiteit van Oxford).